معنی تسلیت و تعزیت
حل جدول
سرسلامتی
لغت نامه دهخدا
تعزیت. [ت َ ی َ] (ع مص) تعزیه. به صبر فرمودن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار). بصبر فرمودن مصیبت زده را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تسلی دادن و امر کردن بصبر. (از اقرب الموارد). صبر فرمودن و پرسش کردن خویشان مرده را. (آنندراج). ماتم پرسی کردن. (غیاث اللغات). ماتم پرسی کردن و سرسلامتی و پرسش خویشان مرده و امر به شکیبائی آنان. (ناظم الاطباء). تسلیت گفتن به عزادار. به شکیبائی خواندن. مقابل تهنیت. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا): از اینجا نامه ها رفت به تهنیت و تعزیت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 432). وزیری با بزرگی احمد حسن به تعزیت و دعوت نزدیک وی [بونصر مشکان] رفتی. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 346). امیر... فقیه عبدالملک طوسی ندیم را نزدیک وی فرستاد به پیغام تعزیت. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 483). || سوگواری. عزاداری: دیگر روز خداوند بشنید و رسم تعزیت بجای آورد، سه روز پس از آن روز آدینه بمسجد آدینه... (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 288). رسم تهنیت و تعزیت را آنجا بسزاتر اقامت توان کردن. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 289).
تسلیت
تسلیت. [ت َ ی َ] (ع مص) تسلیه. اندوه وابردن. (مجمل اللغه). مأخوذ از تازی، پند و نصیحتی که در بیرون کردن غم و اندوه از دل کسی گویند، ویژه چون آن کس مصیبت زده باشد. دلاسایی و خاطرنوازی و آسایش. (ناظم الاطباء). دلداری. اندوه بردن. غم زدایی. و رجوع به تسلی و تسلیه و تسلیت کردن شود.
تعزیت خانه
تعزیت خانه. [ت َ ی َ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) ماتم خانه. (آنندراج). مجلس فاتحه خوانی. (ناظم الاطباء). تعزیت سرا. جای پرسه. محل سوگواری:
نام آن شهر، شهر مدهوشان
تعزیت خانه ٔ سیه پوشان.
نظامی.
تعزیت خانه ٔ ما منت نوری نکشد
فارغ از پرتو خورشید بودروزن ماه.
طالب آملی (از آنندراج).
تعزیت کردن
تعزیت کردن. [ت َ ی َ ک َ دَ] (مص مرکب) ماتم پرسی کردن و شفقت و مهربانی کردن بسان مرده. (ناظم الاطباء): روز چهارشنبه بخدمت رفت [بونصر مشکان] امیر به لفظ عالی تعزیت کرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 346).
تعزیت کرد کی تواند صبر
مرثیت گفت کی تواند غم.
مسعودسعد (دیوان چ یاسمی ص 616).
تعزیت گفتن
تعزیت گفتن. [ت َ ی َ گ ُ ت َ] (ع مص) امر فرمودن ماتم زدگان و خویشان مرده را بصبر و شکیبایی. (ناظم الاطباء): خرچنگ تعزیت یاران گذشته و تهنیت حیات باقی ایشان بگفت. (کلیله و دمنه). گفت ای یار عزیز تعزیتم گوی که نه جای تهنیت است. (گلستان).
تعزیت پرسی
تعزیت پرسی. [ت َ ی َ پ ُ] (حامص مرکب) ماتم پرسی. (ناظم الاطباء).
تعزیت دادن
تعزیت دادن. [ت َ ی َ دَ] (مص مرکب) سرسلامتی دادن و امر فرمودن ماتم زدگان را به شکیبایی. (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
مترادف و متضاد زبان فارسی
فرهنگ معین
(تَ یِ) [ع. تعزیه] (مص م.) تسلیت دادن، دلجویی کردن.
فرهنگ فارسی هوشیار
معادل ابجد
1793